ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ

Βήμα αργό

βλέμμα θαμπό

ξανθό μαλλί ξεθωριασμένο

τα χρόνια πέρασαν

η παλιά ομορφιά ξέφτισε

κοιτούσε χάμω και κάπνιζε

ακόμα άφιλτρα υποθέτω

δεν με είδε

πήγε να πέσει πάνω μου

και προσπέρασε σκεφτικός

Έμπλεκε συνέχεια σε καβγάδες

έπαιρνε αποβολές

έκανε απουσίες

έχανε τις τάξεις

είχε προβλήματα στο σπίτι

από διαλυμένη οικογένεια έλεγαν

οι λεπτομέρειες περιττές

κάποια στιγμή μπερδεύτηκε άσχημα

καμένος είπαν

ξέμπλεξε μα το βλέμμα του έμεινε

θολό σκοτεινιασμένο

κόκκινη στάχτη

Κι όμως κάποτε

υπήρξε έξυπνο παιδί

όμορφο αγόρι

το πιο καλό

Έναν ολόκληρο χρόνο μαζί

στο ίδιο θρανίο