Δευτέρα 30 Ιουλίου 2018

Μ. ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ (1925-1994)




Ερωτικό
                      Στον Σείριο υπάρχουν παιδιά
                                                                                   LORCA
Κι αν γεννηθείς κάποια στιγμή
Μιαν άλλη που δεν υπάρχω
Μη φοβηθείς
Και θα με βρεις είτε σαν άστρο
Όταν μονάχος περπατάς στην παγωμένη νύχτα
Είτε στο βλέμμα ενός παιδιού που θα με προσπεράσει
Είτε στη φλόγα ενός κεριού που θα κρατάς
Διαβαίνοντας το σκοτεινό το δάσος

Γιατί ψηλά στον ουρανό που κατοικούνε τα’ άστρα
Μαζεύοντ’ όλοι οι ποιητές
Και οι εραστές καπνίζουν σιωπηλοί πράσινα φύλλα
Μασάν χρυσόσκονη πηδάνε τα ποτάμια
Και περιμένουν
Να λιγωθούν οι αστερισμοί και να λιγοθυμήσουν
Να πέσουν μες στον ύπνο σου
Να γίνουν αναστεναγμός στην άκρη των χειλιών σου
Να σε ξυπνήσουν και να δεις απ’ το παράθυρό σου
Το πρόσωπό μου φωτεινό
Να σχηματίζει αστερισμό
Να σου χαμογελάει
Και να σου ψιθυρίζει
Καλή νύχτα.

Η θερμότης ενός αλγερινού
Έκανε κρύο και μου ζήτησε φωτιά
Κ’ έτσι μου μίλησε για το πόσο φοβάται τους αστυ-
                                                                  νομικούς
Του είπα να μη φοβάται γιατί είμαι ένας ξένος
Μου μίλησε μετά για τη συνήθεια που έχει να πεινάει
                                                                    τέτοια ώρα
Του είπα να μην πεινάει και του έβαλα να φάει
Μετά μου μίλησε για την αβάσταχτη ανάγκη του
                                                                      ύπνου
Του είπα να μην νυστάζει και τον έβαλα να κοιμηθεί
Μου είπε να πέσω πλάι του να ζεσταθεί
Όμως τα μάτια του μείναν μισάνοιχτα
Και το στόμα του γέμισε σκόνη
Τότε, κατάλαβα πως τα όνειρά του ήταν πλαστά
Καθώς δεν ήτανε σε θέση να μ’ ακούσει
Κατέβηκα τις σκάλες τρέχοντας
Και βγήκα έξω στο δρόμο

Με πλησιάζει ένας καινούργιος νεαρός Αλγερινός
Έκανε κρύο και μου ζήτησε φωτιά
Του έδωσα
Όμως δεν είπε τίποτα
Κ’ έφυγε.   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου