ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΔΡΑΣΗ (ΤΡΙΟ ΠΑΡΤΟΥΖΑ)

Είχε φτάσει η μεγάλη ώρα, η αποφασιστική στιγμή. Δεκαπενταύγουστος, σκληρός παρατεταμένος καύσωνας και συγχρόνως ολική έκλειψη ηλίου! Οι ιδανικές συνθήκες. Φαίνεται, ο θεός ήταν με το μέρος μας, συνωμοτούσε για τη σωτηρία μας. Ο αστυνόμος τα είχε σχεδιάσει όλα στην εντέλεια και μας είχε ενημερώσει έγκαιρα. Ήμασταν πανέτοιμοι. Το τέλειο αλάνθαστο σχέδιο. Το μεγαλοφυές κόλπο. Η ασύλληπτη απόδραση. Την ώρα που η πόλη είχε ερημώσει για τα καλά, ο κόσμος βρισκόταν σε διακοπές, μέχρι και οι άγρυπνες αρχές της τάξης και της ασφάλειας δροσίζονταν στα όρη στα άγρια βουνά και τις μακρινές παραλίες. Έβραζε ο τόπος κι έξω δεν κυκλοφορούσε ψυχή. Και αύριο, στη γιορτή της μεγαλόχαρης, ο ήλιος θα εξαφανιζόταν για κάμποση ώρα από τα μάτια μας.

Ο φίλος μου είχε πάρει άδεια απ’ την υπηρεσία του και είχε στείλει την οικογένειά του ξεκαλοκαιριάζει στο χωριό της γυναίκας του, δίπλα στα στοργικά του πεθερικά. Πλέον, ήταν ελεύθερος να δράσει. Ήρθε στο σπίτι απ’ το προηγούμενο απόγευμα, στο χέρι κρατούσε μόνο μια μικρή βαλίτσα με τα αναγκαία. Δεν θα παίρναμε μαζί μας πολλά πράγματα, μόνο τα απαραίτητα, μας είχε προειδοποιήσει. Φτιάξαμε καφέ, κλείσαμε τα παράθυρα και καθίσαμε στο σαλόνι για τις τελευταίες λεπτομέρειες. Αύριο ήταν η μεγάλη μέρα. Αποβραδίς θα βρισκόμασταν στην παραλία του νότιου πάρκου, δίπλα στο νέο λιμάνι και το πρωί, με το πρώτο φως, θα ερχόταν από τη θάλασσα να μας παραλάβει ένας γνωστός του με ταχύπλοο σκάφος και θα μας έβγαζε από τη χώρα με προορισμό το άγνωστο, κάποιο γειτονικό κράτος. Εκεί θα μας θεωρούσαν παράνομους και λαθρομετανάστες, μα και να μας πιάνανε θα ζητούσαμε πολιτικό άσυλο. Γνώριζαν την κατάσταση που επικρατούσε εδώ και ήταν εντελώς απίθανο να μας γυρίσουν πίσω. Επιπλέον, είχε φίλους καλούς συναδέλφους που θα μας βοηθούσαν και θα μας κάλυπταν, τουλάχιστον τον πρώτο καιρό. Ύστερα, βλέποντας και κάνοντας.

Το βράδυ φάγαμε και ήπιαμε μέχρι σκασμού για να πάρουμε θάρρος και δυνάμεις. Όσο ρόδινα και αισιόδοξα κι αν μας τα ‘λεγε ο φίλος μας, τούτη η επιχείρηση ήθελε μεγάλα κότσια. Κάτι μπορούσε να πάει στραβά, ένας απρόβλεπτος παράγοντας, μια ατυχία. Όμως, η προοπτική μιας ελεύθερης αλητεμένης ζωής μου έφτιαχνε τη διάθεση. Μου είχε λείψει η περιπλάνηση σε ξένους τόπους, η γνωριμία με άγνωστους ανθρώπους, η ελπίδα πως όλα μπορούσαν να γίνουν καλύτερα, όλα να ξεκινήσουν και πάλι απ’ την αρχή. Και μάλιστα, αυτή τη φορά όχι μόνος, ανήλικος, ακρωτηριασμένος, πεταμένος στους πέντε δρόμους, αλλά παρέα με αγαπημένα πρόσωπα, που μπορούσες να εμπιστευτείς, να στηριχτείς πάνω τους με κλειστά τα μάτια, έτοιμοι να σε βοηθήσουν σε μια δύσκολη κατάσταση.

Τρεις η ώρα, μέσα στη βαθιά μαύρη νύχτα βρισκόμασταν στην παραλία έτοιμοι για αναχώρηση. Ο αστυνόμος έκρυψε το αυτοκίνητο κάτω από ένα μεγάλο δέντρο και περιμέναμε. Στη διαδρομή δεν συναντήσαμε ανθρώπους της τάξης και της ασφάλειας, κανείς δεν μας σταμάτησε, έστω για έναν τυπικό έλεγχο, πλήρης ερημιά και ησυχία. Όλα λοιπόν πήγαιναν δεξιά, όπως είχαμε προβλέψει, με βάση το αρχικό σχέδιο. Όμως, η ζέστη, ακόμα και δίπλα στη θάλασσα, ήταν αφόρητη. Είχε και φοβερή υγρασία, κολλούσαμε ολόκληροι. Απόψε το φεγγάρι δεν είχε βγει, τα αστέρια δεν είχανε ανάψει κι ο ουρανός ήταν κατασκότεινος, μαύρος κι άραχνος. Από την υπερένταση και την αγωνία δεν είχαμε καταφέρει να κλείσουμε μάτι ούτε για μια στιγμή, μα δεν μας ένοιαζε, δεν νιώθαμε κούραση. Πετάξαμε τα ρούχα και βουτήξαμε μέσα για να δροσιστούμε. Ήταν ρηχά, προχωρήσαμε εκεί που τα μαύρα νερά βάθαιναν, κολυμπήσαμε κάμποση ώρα πέρα δώθε, εκτονώσαμε την ένταση και την αγωνία και ξαναβγήκαμε δροσεροί, χαλαροί και κουρασμένοι στην παραλία. Ξαπλώσαμε ολόγυμνοι, αρμυρισμένοι και ξέπνοοι πάνω στα χαλίκια. Ο φίλος μου πήρε την κοπέλα στην αγκαλιά του και άρχισαν να κάνουν έρωτα. Την χάιδευε και τη φιλούσε σε όλο της το κορμί και κείνη σπαρταρούσε από την ηδονή. Τους έβλεπα και ερεθιζόμουν, μετά από λίγο μπήκα κι εγώ στο παιχνίδι. Τρίο παρτούζα, σε όλες τις στάσεις, από όλες τις μεριές, ότι και όσο μπορούσε ο καθένας. Πλέον, μεταξύ μας δεν υπήρχε παρεξήγηση. Τελειώσαμε και οι τρεις μαζί. Αποκαμωμένους και αγκαλιασμένους μας πήρε αμέσως ο ύπνος. Σε λίγο θα ξημέρωνε. Λίγο πριν την απόδραση.