ΤΑ ΜΗΛΑ ΤΟΥ ΙΟΥΛΗ

    Στις τρεις χτυπά γερά το ξυπνητήρι. Ανοίγει τα μάτια, τα ξανακλείνει, σφίγγει το μαξιλάρι, γυρνά πλευρό, ξαναγυρνά, τεντώνεται, τανιέται. Στο τέλος σηκώνεται.  Βαρύς και παρασάνταλος. Τα όνειρα  είναι μακάβρια, εξουθενωτικά, η τουαλέτα τρία μέτρα δρόμος, γεμάτος ναρκοπέδια. Μια κατσαρίδα πετάγεται μπροστά του, κάνει ντρίπλα και την αποφεύγει. Σηκώνει το καπάκι. Κατουράει για ώρα. Νιώθει ανακούφιση. Στον καθρέπτη οι πιτσιλιές κρύβουν το σκυθρωπό βλέμμα. Τα γένια μακραίνουν και ασπρίζουν ασταμάτητα. Πρέπει να τα κόψει, ίσως και να τα βάψει κάποτε. Μα τώρα χρειάζεται καφέ και κάτι για τη ζαλάδα. Η τηλεόραση λέει ειδήσεις, μα δεν υπάρχουν νέα πια. Τα έχει ξανακούσει, ίσως σε κάποια άλλη ζωή, ίσως και χτες, μα την αφήνει να βουίζει.

   Την γκαρσονιέρα δεν την βλέπει ποτέ ο ήλιος κι αυτός παρακολουθεί τη ζωή απ’ τον φεγγίτη. Κάποιος πετάει τρία σάπια μήλα στο πεζοδρόμιο και μαζεύονται οι γάτες. Τα κοιτάζουν με περιέργεια, τα μυρίζουν και τα γλύφουν. Μα οι γάτες δεν τρώνε μήλα, ειδικά τα τρύπια, τα συφοριασμένα. Αυτά ανήκουν μόνο στα σκουλήκια τους.

   Ξαναγυρίζει στο κρεβάτι. Για ώρα ακίνητος και άσκεφτος, με τον ανεμιστήρα κατά πάνω του. Πρέπει να ψωνίσει. Να προλάβει τα μαγαζιά ανοιχτά. Τον φούρνο, το σούπερ μάρκετ, το περίπτερο. Είναι απόγευμα και κάνει ακόμα ζέστη. Οι ζέστες τον πειράζουν. Γυρίζει γρήγορα στο σπίτι κρατώντας τις σακούλες. Η πόλη άδεια, ψυχή στους δρόμους, στις πλατείες, ημέρες διακοπών. Θα τσιμπήσει κάτι, θα φτιάξει δεύτερο καφέ. Θα γυρίσει στο κρεβάτι. Κάτι θα βρει για να διαβάσει ή θα πάρει το λάπτοπ αγκαλιά για θερμοφόρα.

   Το βράδυ θα μπει σαν κλέφτης από τον φεγγίτη και τα σάπια μήλα θα γίνουν πέντε ολοστρόγγυλα φεγγάρια γεμάτα κρατήρες. Τότε οι γάτες θα εξαφανιστούν χωρίς να τα πειράξουν. Αυτά ανήκουν μόνο στα σκουλήκια τους. Ίσως βγει και λίγο για περπάτημα. Σκέβρωσε τόσες ώρες στο κρεβάτι.

   Η νύχτα θα περάσει πάλι όπως-όπως. Tο πρώτο φως θα κάψει τους ξεχασμένους βρικόλακες και τα σκουπιδιάρικα του δήμου θα αδειάσουν τους κάδους. Τα σκουλήκια  θα συνεχίζουν να ξεκοιλιάζουν  τα χαλασμένα μήλα. Στο τέλος, δεν θα αφήσουν τίποτα. Μόνο  φλούδες και κοτσάνια.