Ο ΤΡΟΜΟΣ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ

Κηρύξανε ιερό πόλεμο κατά του ανθρώπου, του άπιστου, του δολερού και του ανευλαβή, αυτοί τουλάχιστον πιστεύουν σε κάτι εξαίσια μεταθάνατο και αυτοκτονούν, εκεί σίγουρα θα είναι καλύτερα τα πράγματα, πάντα στα δεξιά του προφήτη, κοντά του πάντα, κι όσο περισσότερο το αίμα τόσο πιο κοντά του, νέος μεσαίωνας ισλαμικός, η Ιερά Εξέταση ωχριούσε μπροστά του, θα πούνε οι ιστορικοί του μέλλοντος, χίλια χρόνια κράτησε κι αυτός, η νέα πανούκλα, ο θάνατος καθημερινή υπόθεση, οι άνθρωποι μέσα σε κλουβιά για να προφυλαχτούν, και τι ζωή να ζήσουν έτσι, για πιο λόγο άραγε, όλα για του θεού την πίστη την αγία, η ανθρώπινη ζωή και πάλι με μηδαμινή αξία, έτσι κι αλλιώς κάποτε όλοι θα πεθάνουμε, τι σήμερα, τι αύριο, τι στα εκατό , τι στα οκτώ, τίποτα δεν έχει σημασία, ο θάνατος είναι ο πιο δημοκράτης, αυτός δεν κοιτάζει πλούσιους και φτωχούς, ούτε βόρειους και νότιους, ούτε μορφωμένους και αμαθείς, ο θάνατος είναι ο Θεός και κείνοι οι προφήτες του που μοιράζουν στα τυφλά φωτιά και ατσάλι, όσο περισσότεροι τόσο το καλύτερο, θυσία στον άγνωστο θεό της αγάπης και της σοφίας, πίθηκοι και ουρακοτάγκοι, η ανθρώπινη κατάσταση, η εκδίκηση των φτωχών και των απελπισμένων, ο επίγειος παράδεισος της ελευθερίας και της δικαιοσύνης αποδείχτηκε όνειρο, ίσως κάποτε στο μέλλον, είναι νόμος της ιστορίας, λένε οι υπεραισιόδοξοι, προς το παρόν λούφα και παραλλαγή, μην χάνουμε το κουράγιο μας, πάντα να ελπίζουμε. Η κούκλα με το ροζ φορεματάκι γεμάτη σκόνη, τρύπες, αίματα. 

*Με αφορμή την χτεσινή τρομοκρατική επίθεση στην Νίκαια της Γαλλίας.