Η ΕΞΩΣΗ

Η ώρα είναι έξι κι έχει ξημερώσει για τα καλά. Σε λίγο ο ήλιος θα βγάλει κέρατα. Το απορριμματοφόρο του δήμου περνάει φουριόζικο από μπροστά μου και παραλίγο να με πατήσει. Μπορεί και να με πέρασε για ένα πεταμένο σκουπιδάκι στην άκρη του δρόμου. Όμως εγώ είμαι ένα συγκαμένο πτώμα που δεν αντέχει ούτε να τους βρίσει. Προχωράω παραπατώντας και ασυναίσθητα βρίσκομαι ξανά πίσω στη γειτονιά μου. Ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος για να θαυμάσει το θεάρεστο έργο του. Περνάω έξω από την πολυκατοικία μου. Ο δρόμος έχει αποκλειστεί από την αστυνομία. Δεν γνωρίζω το λόγο ούτε και με νοιάζει. Πολλά συμβαίνουν τελευταία. Ίσως για καμιά αυτοκτονία. Βαδίζω και παραμιλώ. Περπατάω στα κουτουρού αντί να βρίσκομαι μέσα στο δωμάτιο ενός φτηνού ξενοδοχείου και να κοιμάμαι του καλού καιρού ψόφιος απ’ την κούραση. Χρειάζομαι τουλάχιστον μια μέρα ύπνου για να συνέλθω απ’ την χτεσινή ταλαιπωρία.

Στην είσοδο υπάρχει κόσμος μαζεμένος που μιλάει σιγανά σχεδόν ψιθυριστά. Αρχίζω και ανησυχώ. Κάτι σοβαρό έχει γίνει. Δεν έχουν μαζευτεί από τα άγρια χαράματα για πλάκα ή για να χαζέψουν την έξωσή μου απ’ το διαμέρισμα. Ποιος νοιάζεται και ποιος λυπάται σήμερα για τον διπλανό του. Έτσι κι αλλιώς δεν είχα ποτέ και πολλά πάρε δώσε με τους γειτόνους μου. Μισή καλημέρα κι αυτή με σφιγμένα δόντια. Καλοί και άγιοι άνθρωποι όμως μακριά κι αγαπημένοι. Δεν έχουν έρθει ακόμη ο δικηγόρος εκπρόσωπός της σπιτονοικοκυράς και ο δικαστικός επιμελητής. Θα τους περιμένω να γελάσω λίγο με την πάρτη τους και να μου φτιάξουν το κέφι. Να ξεχάσω την ταλαιπωρία μου. Εκείνη δεν νομίζω να σκάσει μύτη από δω γιατί θα την αρχίσω με τις ντομάτες. Αν και περάσαμε ωραία χτες το βράδυ. Όμως την έχω μεγάλο άχτι να με ξεσπιτώσει τώρα και στα τελευταία μετά από τόσα όμορφα κι ωραία που περάσαμε μαζί. Ξέρω ότι δεν φταίει αυτή μα έπρεπε να πατήσει πόδι στις εντολές του αντρούλη της του λουκουμά. Στην τελική ακόμη και να τον χωρίσει έπρεπε και να πάρει εμένα για σύζυγο και να με έχει πασά. Μη βρέξει και μη στάξει γιατί το αξίζω και με το παραπάνω. Όχι παίζουμε. Δεν είμαι και κάνας τυχαίος. Μου χρωστάει πολλά η κυρία και δεν ξέρω πότε θα μου τα ξεπληρώσει. Ίσως σε κάποια επόμενη και καλύτερη ζωή.

Μπαίνοντας μέσα συναντάω δίπλα στο ασανσέρ τον διαχειριστή μας. Μόλις έχει κατέβει. Είναι ακόμα με τη ρόμπα και τις παντόφλες. Με κοιτάζει τρομαγμένος και κουνάει με νόημα το κεφάλι. Του λέω καλημέρα και τον ρωτάω τι έγινε. Θέλω να μάθω τα γεγονότα και να ενημερωθώ. Μου εξηγεί τα καθέκαστα με το νι και με το σίγμα. Ο γορίλας της διπλανής πόρτας στον πρώτο όροφο τελικά την καθάρισε την κοπέλα. Κατά τις τρεισήμισι έγινε το φονικό. Οι πυροβολισμοί ακούστηκαν σ’ όλη την πολυκατοικία και μας τάραξαν. Χάσαμε τον ύπνο μας εξαιτίας του. Τσακώθηκαν πάλι κι ακούγαμε τις φωνές τους. Κάποια στιγμή εκείνη άνοιξε την πόρτα και βγήκε ουρλιάζοντας στον διάδρομο. Ήταν ολόγυμνη όπως την γέννησε η μάνα της. Αυτός την ακολούθησε. Σήκωσε το πιστόλι και την πυροβόλησε. Αμέσως καλέσαμε την αστυνομία. Εκείνος εξαφανίστηκε και τον ψάχνουνε. Θα δείξουν και την φάτσα του στην τηλεόραση. Κάποιος μπορεί να τον αναγνωρίσει και να τον καταδώσει στις  αρχές. Είναι πολύ επικίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια. Το έγκλημά του ήταν ειδεχθές και αποτρόπαιο. Πρέπει να τον βρουν το συντομότερο δυνατόν πριν την πληρώσει και κάνας άλλος αθώος. Τέλος μου είπε ότι προς το παρόν δεν μπορώ να πάω στο διαμέρισμά μου. Ούτε άφησαν την καθαρίστρια να καθαρίσει τα αίματα. Έχουν αποκλείσει ολόκληρο τον πρώτο όροφο για να πάρουν οι αξιωματικοί της σήμανσης αποτυπώματα και γενετικό υλικό. Αργότερα θα μας καλέσουν στο τμήμα και για κατάθεση. Πριν από λίγο έφυγε το ασθενοφόρο με το πτώμα της άτυχης κοπέλας για το νεκροτομείο κλεισμένο μέσα σε μία μαύρη σακούλα.

Επομένως η έξωσή μου θα αναβαλλόταν για άλλη μέρα. Το μόνο καλό της υπόθεσης. Ευχαρίστησα τον διαχειριστή για τις πληροφορίες και βγήκα έξω. Ευτυχώς το καφενείο της παρακάτω γωνίας είχε ανοίξει. Μπήκα μέσα και το νεαρό γκαρσόνι με καλημέρισε. Του ‘πα να μου φτιάξει έναν σκέτο ελληνικό και κάθισα δίπλα στην τζαμαρία για να αγναντέψω την κίνηση της πόλης που μόλις είχε ξυπνήσει. Πάντως θα κοιτάξω να χαθούν τα ίχνη μου για λίγο καιρό. Σε λίγο θα πλακώσουν και τα κανάλια με τους δημοσιογράφους. Αυτά τα κοράκια και τα τρωκτικά σίγουρα θα το ‘χουν μάθει. Και πολύ έχουν αργήσει. Δεν θέλω να δω την μούρη μου στην τηλεόραση να δίνει συνέντευξη. Ούτε έχω καμία διάθεση να τρέχω στους κωλόμπατσους για ανακρίσεις και καταθέσεις. Δεν το ‘χουν σε τίποτα αυτοί να με βαπτίσουν ακόμα και συνένοχο του φονιά. Πολλά γίνονται στις μέρες μας. Μια πόρτα μας χώριζε με το θύμα και τον θύτη. Δεν τους έχω καμία εμπιστοσύνη και δεν πρόκειται να τους βοηθήσω. Ας βρουν μόνη τους την άκρη. Ούτε βέβαια θα τους πω ότι τον είδα στο παραλιακό πάρκο να ανεβαίνει πάνω σε μια βάρκα και να χάνεται προς άγνωστη κατεύθυνση. Ότι μου είπε ο ίδιος για το φονικό. Άσε μη μπλέξω και βρω τον μπελά μου τώρα και στα τελευταία. Ή ότι κάναμε κι ένα τσιγάρο μαζί κι είπαμε και δυο νυχτερινές κουβέντες. Αυτοί είναι τσακάλια και λαγωνικά. Θα βρουν μόνοι τους την άκρη. Εγώ δεν είμαι με κανέναν και δεν μου πέφτει λόγος στις ξένες υποθέσεις. Ένας εντιμότατος πολίτης με πρότερο έντιμο βίο και λευκότατο ποινικό μητρώο. Αυτό είμαι. Όχι παίζουμε με τους καργιόληδες και τους ξεκωλιάρηδες γαμώ το μουνί της μάνας τους.

Σε λίγο ήρθε και ο καφές μου. Το παιδί μου χαμογέλασε και τον άφησε πάνω στο τραπέζι. Ήταν ωραίο με αθώο βλέμμα και μου έφτιαξε κάπως την διάθεση. Φεύγοντας σίγουρα θα του αφήσω πουρμπουάρ. Τον ρώτησα τι έγινε κι έχουν αποκλείσει οι μπάτσοι τον δρόμο έτσι για να του πιάσω λίγο την κουβέντα και να ακούσω την όμορφη φωνούλα του. Μου ‘πε ότι δεν ξέρει. Εκείνος πριν από λίγο ήρθε και άνοιξε το μαγαζί. Δεν έχει ένα τέταρτο. Σε λίγο θα έρθει και ο πατέρας του. Είμαι ο πρώτος τους πελάτης. Εγώ τους έκανα σήμερα ποδαρικό και σεφτέ. Μα άκουσε από κάτι περαστικούς ότι σκότωσαν μια κοπέλα. Έγινε άλλη μία γυναικοκτονία. Όμως δεν γνώριζε λεπτομέρειες. Τον ευχαρίστησα και ρούφηξα μία απ’ το φλιτζάνι. Εκείνη τη στιγμή είδα να περνά βιαστική απ’ έξω η σπιτονοικοκυρά μου με δυο παρατρεχάμενους. Σκέφτηκα να την καλέσω και να την κεράσω καφέ μα δίστασα. Ποιος ξέρει τι θα έλεγε ο κόσμος. Πού θα πήγαινε ο νους τους. Έτσι κι αλλιώς σήμερα θα ήταν μια όμορφη ολοκαίνουργια μέρα και τα πιο πολλά ήταν πιθανά να συμβούν. Δηλαδή όλα κομπλέ.