ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΤΗΣ (1885-1967)

Γυφτοπούλα στο χαμάμ

Γυφτοπούλα στο χαμάμ, και εγώ πληρώνω μπιρ ταμάμ

όσα όσα τα πληρώνω να σε βλέπω μπιρ ταμάμ

Για να μπεις να κάνεις μπάνιο, να μην πέσω κι αποθάνω

τσίμπι ρίμπι γιάλα

Όταν βάνεις το τσεμπέρι, το λελούδι στο αυτί

τα τσιγάρο εις το χέρι και στα κέντρα περπατείς

Να χαρείς την εμορφιά σου, το φουστάνι το μακρύ

τ’ αψηλό σου το τακούνι, περπατάς και τρέμει η γη

Γυφτοπούλα μου γλυκιά, μου ‘χεις κλέψει την καρδιά

μ’ έκανες να τρελαθώ, γιατί φως μου σ’ αγαπώ

Να χαρείς την εμορφιά σου, την ποδιά σου τη χρυσή

αξεσκάλτσωτη γυρίζεις γυφτοπούλα μου εσύ

Δεν μπορώ να καταλάβω, τούρκα είσαι για ρωμιά

   για εγγλέζα για φραντσέζα, και ‘χεις τόση εμορφιά

όταν βάνεις το παπάζι με την φούντα τη χρυσή

τρέμει ο ουρανός να πέσει και τα’ αστέρια του μαζί

Ατσιγγάνα

Ατσιγγάνα με φωνάζουν, γυφτοπούλα μ’ ονομάζουν

Μόλις φύγω απ’ το τσαντίρι, βλέπω μάγκα μουσαφίρη

Και μου λέει για να με πάρει, να πετάξω το ταγάρι

Να με πάει στην έπαυλή του, να φουμάρω στο τσαρδί του

Για να σπάσουμε κεφάκι, ντέρτι και μπαγλαμαδάκι

Βλέπω γύφτισσες κοπάδια, όλες είχανε ταγάρια

Στέκω μια και την κοιτάω, τ’ όνομά της αρωτάω

Ο θερμαστής

Μηχανικός στη μηχανή, και ναύτης στο τιμόνι

κι ο θερμαστής στο στόκολο με τσι φωτιές μαλώνει

Αγάντα θερμαστάκι μου, και ρίχνε τις φτιαριές σου

μέσα στο καζανάκι σου, να φτιάξουν οι φωτιές σου

Κάργα, ρασκέτα, ωχ και λοστό, τον Μπέη να περάσω

και μες στου Κάρντιφ τα νερά, εκεί να πάω ν’ αράξω

Μα η φωτιά είναι φωτιά, μα η φωτιά είναι λάβρα

κι η θάλασσα μου τα ‘κανε τα σωθικά μου μαύρα

Οι φωνογραφιτζήδες

Όλοι οι φωνογραφιτζήδες είναι μάγκες και ατσίδες

Όσα φράγκα κονομάνε στην ταβέρνα τ’ ακουμπάνε

Με μπερδέψανε μια νύχτα σαν μπαρμπούνι μες στα δίχτυα

Μου τη φέρανε ένα βράδυ σαν μουγγρί σε παραγάδι

Με ψαρέψανε μια μέρα μέσα κάλε στον Περαία

Ο μπουφετζής

Θέλω να γίνω μπουφετζής σε τούρκικους τεκέδες

να ‘ρχονται οι χανούμισσες να πείνουν αργιλέδες

Πήγα κι εγώ κάποια βραδιά και μπήκα στα μεράκια

γνώρισα τρεις χανούμισσες τρία σωστά κουκλάκια

Η μια κρατά τον αργιλέ η άλλη το τσιμπούκι

κι η Τρίτη η μικρότερη τρελή στο μαστουρλούκι

Ανοίξτε τα παράθυρα  να φύγουν τα ντουμάνια

για να φουμάρουμε κι εμείς που ήμαστε χαρμάνια